Odmianowe wino to rodzaj wina wyprodukowanego głównie z jednej, konkretnej odmiany winorośli. Aby wino mogło być uznane za odmianowe, w większości krajów Unii Europejskiej musi zawierać co najmniej 85% moszczu z jednej odmiany winogron. Pozostałe 15% może pochodzić z innych szczepów, jednak nie mogą one dominować ani wpływać znacząco na profil sensoryczny trunku. W Kalifornii wino jednoodmianowe ma nieco inne proporcje – jedna odmiana winogron musi stanowić jedynie 75% całości.
Cechą charakterystyczną win odmianowych jest to, że odzwierciedlają one typowe cechy danego szczepu winorośli — zarówno pod względem aromatu, smaku, jak i struktury. Przykładowo, wino odmianowe z pinot noir będzie zazwyczaj lekkie, owocowe, z nutami czerwonych owoców i ziemistym finiszem, natomiast po chardonnay możemy się spodziewać nut jabłka, cytrusów lub tostów – w zależności od stylu produkcji.
Wina odmianowe są często opisywane i klasyfikowane według odmiany użytej do ich produkcji, co pozwala konsumentom łatwiej identyfikować styl wina i dobrać je do własnych preferencji smakowych. Na etykiecie butelki zwykle umieszcza się nazwę odmiany winogron, z których zostało zrobione wino (np. merlot, riesling, sauvignon blanc).
Wiele klasycznych win europejskich (np. francuskie Bordeaux czy włoskie Chianti) powstaje z kupażu, czyli mieszanki kilku szczepów. Trend na wina odmianowe rozpowszechnił się szczególnie w Nowym Świecie – w krajach takich jak Stany Zjednoczone, Australia, Chile czy Nowa Zelandia – gdzie produkcja wina często skupia się na eksponowaniu cech pojedynczych odmian.
